Ne yazlar sevimli ne de son kışlar,
Yaşanan bu keşmekeşin adı yok.
Söveni, döveni millet alkışlar!
Memlekette hayatın hiç tadı yok!
Orman yağmalanmış, kıyı satılmış;
Kanunlar, tüzükler çöpe atılmış;
Borçla israf birbirine katılmış,
Memlekette hayatın hiç tadı yok!
Ne vatan şenlendi ne millet güldü,
Yalnız torpilliler işini bildi,
Bunlar yaşanırken adalet öldü,
Memlekette hayatın hiç tadı yok!
Öz yurdunda Türklük sığıntı gibi,
Tükenmiş hazine, kurumuş dibi;
Gören yok devlette yoksul garibi,
Memlekette hayatın hiç tadı yok!
Bir tek derdimiz var; giymekle doymak!
Ne mümkün kenara tek kuruş koymak,
Kiminin derdi de milleti soymak!
Memlekette hayatın hiç tadı yok!
Karabudak çıkmaz oldu bak sesin,
Kimsesiz garipler kime ne desin?
Bizim hakkımızı eller mi yesin?
Memlekette hayatın hiç tadı yok!
15. 08. 2023 KARABUDAK
